Наведвальнікам прадставяць выданні, якія ўбачылі свет у XIX – першай палове XX стагоддзя, на розных мовах, з розных куткоў свету, шырока вядомыя і вузкапрофільныя. «Гэта Яўрэйская энцыклапедыя (пад агульнай рэдакцыяй Л. Кацэнельсона і ба-рона Д. Г. Гінцбурга), літаратурная, тэхнічная энцыклапедыі. Таксама даведнік фізічных, хімічных і тэхналагічных велічынь, «Таварная энцыклапедыя», «Энцыклапедычны лексікон», Вялікая і Малая савецкія энцыклапедыі», – пералічылі ў дзяржаўнай гісторыка-культурнай установе.

Арганізатары адзначылі: дзякуючы развіццю тэхналогій інфармацыя становіцца ўсё больш даступнай. Цяпер, каб атрымаць адказ на пытанне, дастаткова зрабіць усяго некалькі клікаў. «Але яшчэ зусім нядаўна нашы папярэднікі былі пазбаўлены падоб-ных зручнасцей і змушаны былі здзяйсняць сапраўдныя вандраванні і праходзіць складаныя квэсты ў пагоні за кожным фактам. Гэта, вядома, толькі падганяла іх мару аб стварэнні ўніверсальнай крыніцы ведаў па якой-небудзь асобнай галіне, а ў ідэале – па ўсім назапашаным чалавецтвам за сваю гісторыю матэрыяле», – звярнулі ўвагу ў Палацы Румянцавых і Паскевічаў.

Тварэннем гэтай мары і сталі энцыклапедыі. Сама назва «энцыклапедыя» паходзіць ад старажытнагрэчаскага словазлучэння «навучанне ў поўным крузе» і з'явілася толькі ў XVI стагоддзі, у эпоху Рэнесансу, які даў магутны стымул развіццю энцыклапедычнай справы. А ў XVIII стагоддзі ўбачылі свет творы, сістэматызаваныя і арганізаваныя па звыклых нам прынцыпах пабудовы шматлікіх сучасных даведнікаў.

Далей колькасць энцыклапедычных выданняў, як і іх спецыялізацыя па розных галінах ведаў, няўхільна расла. Ацаніць разнастайнасць і якасць энцыклапедычнай літаратуры XIX – першай паловы XX стагоддзя і змогуць наведвальнікі выставы «Навучанне ў поўным крузе».